De 25-jarige actrice Greta Fernández is een van de nieuwe sterren aan het Spaanse filmfirmament. Ze schittert op Instagram aan de zijde van Úrsula Córbero, beter bekend als Tokio uit La Casa de Papel. De twee lijken uiterlijk op elkaar, maar Greta heeft iets wat Córbero in minder mate heeft. Ze kan als actrice transformeren in een totaal andere vrouw. Dat doet ze fenomenaal in Elisa y Marcela, een in zwart-wit opgenomen Netflixfilm die het waargebeurde verhaal vertelt over Marcela en Elisa, twee Galicische vrouwen die in 1901 als eersten ter wereld een homohuwelijk sloten.

Hek van de dam

Marcela en Elisa (gespeeld door Natalia de Molina) leren elkaar kennen op de nonnenschool en zijn meteen gefascineerd door elkaar. De vader van Marcela vertrouwt hun vriendschap niet. Hij vindt het sowieso onzin dat zijn dochter studeert. Maar zijn vrouw (die stiekem boeken leest van de Spaanse hoogleraar, schijfster en feministe Emilia Pardo Bazán) praat op haar man in zodat hij uiteindelijk toestemt in een opleiding in Madrid. In de tijd dat ze van elkaar gescheiden zijn schrijven de twee vriendinnen elkaar steeds vuriger brieven en als Marcela terugkeert naar Galicië wisselen hun eerste kussen uit. Samen gaan ze aan de slag als onderwijzeres en ze delen een huis, waar ze achter gesloten deuren vrijelijk de liefde bedrijven. Om niet te veel op te vallen bezoeken ze dorpsfeesten waar Marcela danst met een man uit het dorp die een oogje op haar heeft. Als hij het stel volgt en ziet hoe se samen dansen in de maneschijn, is het hek van de dam. Ze voelen hoe het dorp hen verstoot en verzinnen een list. Marcela laat zich op een nacht bezwangeren door de dorpsgenoot die verliefd op haar is, Elisa verlaat het dorp en komt terug als man. Ze heeft de identiteit van haar overleden neef Mario aangenomen en krijgt zelfs de kerk zover dat ze mogen trouwen.

 

Op de vlucht

Maar al snel wordt ontdekt dat Mario Elisa is en vliegen de stenen door de ramen. De vrouwen pakken hun spullen en vluchten naar Portugal, terwijl de kranten in Spanje – en de rest van de wereld – inmiddels vol staan met ronkende berichten over het stel. In Portugal worden ze opgepakt en gevangengezet. Gelukkig treffen ze daar een zeer humane gevangenisdirecteur die  Elisa overhaalt om weer vrouwenkleren aan te trekken zodat ze samen met de zwangere Marcela in de cel kan verblijven. Als in de Portugese pers bekend wordt dat Marcela is bevallen van een dochter, wordt de gevangenis overspoeld met cadeaus en geld voor de baby. Het is een van de meest indrukwekkende scenes van de film. Het gaat immers niet alleen om het recht om lief te hebben wie je lief wilt hebben, het ging toen ook zeker om het recht dat vrouwen opeisten om hun eigen pad te kiezen. Het zou nog dertig jaar duren voor vrouwen in Spanje kiesrecht zouden krijgen. De gevangenisdirecteur en zijn vrouw zijn intussen zeer gesteld geraakt op de vrouwen en de baby en zij willen net als de gouverneur voorkomen dat ze worden uitgeleverd aan Spanje waar hen een gevangenisstraf te wachten staat. Dan komt Marcela als moeder voor een moeilijk keuze te staan. Kiest ze voor de liefde en en vlucht naar Argentinië of voor een rustig bestaan als moeder… De uitkomst zullen we hier niet verklappen.

Pluim voor Netflix

De film is door nogal wat recensenten neergesabeld als te zoetsappig, te weinig uitgesproken. Maar het is  buitengewoon prijzenswaardig dat Netflix dit soort verhalen afstoft en vertelt. Verhalen over Spaanse vrouwen die voor zichzelf durfden te kiezen in een tijd dat de kerk de wet voorschreef. Eerst moet je er even aan wennen dat het in zwart wit is gefilmd, maar uiteindelijk maakt dat de film sterker, en onderstreept dat waarom de kritiek niet terecht is. Dit speelde immers 119 jaar geleden. Maar hetzelfde verhaal speelt nog steeds in heel veel landen waar je het met de dood of lange gevangenisstraf moet bekopen als je openlijk wilt zijn wie je bent. 

 

Nog meer Spaanse Netflix-inspiratie? Dit vinden wij de leukste Spaanse en Spaanstalige films en series