De Costa Blanca is in de afgelopen veertig jaar een nieuw thuis geworden voor tienduizenden Nederlanders. Drie Nederlandse koppels die er wonen en werken, verklappen wat hun favoriete plekjes zijn.

Ruchamah en Jur van der Meer (1976 en 1962) wonen samen met hun  tweeling Lora en Jaime in Altea la Vella, waar ze hun eigen vakantiehuizenverhuurbedrijf runnen. Dot zijn hun reistips.

Luilekkerland

‘Houd je van rommelmarkten, dan is de Costa Blanca het paradijs’, vertellen Jur en Ruchamah.  Elk weekend worden er rastros gehouden, zowel kleine exclusieve brocantes (Jesús Pobre) als kilometerslange vlooienmarkten (Pedreguer), en alles daartussenin. Onze favoriete ligt in Jalón, of Xaló op zijn Valenciaans, 30 kilometer landinwaarts van Altea. Als een soort luilekkerland staat Jalón vooral bekend om zijn wijnen, snoep en desserts, maar op zaterdagochtend stroomt de stad vol met Spanjaarden en toeristen vanwege de rastro. Prachtig gelegen langs de Río Jalón-Gorgos biedt deze markt een goede combinatie van antiek, kunst en rommelmarktspullen. Ook zijn er veel kraampjes met lokale lekkernijen, sieraden en traditionele Spaanse kleding. Na een paar uur rondstruinen gaan we meestal iets eten in restaurant Casa Aleluya, geliefd bij de locals vanwege de tapas en plaatselijke wijnen. Een paar deuren verderop vind je de bodega Virgen Pobre, waar je onbeperkt wijn kunt proeven en voor een habbekrats kunt inslaan. De Costa Blanca staat bekend om de stranden en badplaatsen. Maar het achterland is met zijn bergen voor ons een nog grotere attractie. Je kunt er fantastisch wandelen, genieten van de natuur en de meest prachtige vergezichten. Een erg mooie tocht kun je maken op de Sierra de Bernia y Ferrer, een bergketen van 11 kilometer, met de hoogste top van 1128 meter, die zich uitstrekt achter ‘ons dorp’ Altea. Je kunt de berg oprijden en daarna gaan wandelen. Ga daarna vooral even lunchen in het pittoreske oude centrum van Altea. In dit dorp zijn veel kunstenaars neergestreken die er hun eigen originele spullen verkopen, zoals handtasjes gemaakt van oude elpees. En er zijn tientallen geweldige restaurants met terrasjes rond de kerk. Onze favoriet is gastrobar Xef Pirata met een selectie heerlijke wijnen en cava’s en een proeverij van diverse hapjes voor €19,50. Een echte aanrader.

Max en Ans Rufi (1953 en 1957) streken in 1992 met twee dochters en hond aan de Costa Blanca neer. Samen begonnen zij er het Nederlandstalige weekblad HALLO

Hoge molens vangen veel wind

‘Tussen Moraira en Jávea liggen tussen de duizenden villa’s en appartementen nog een paar prachtige baaien verscholen waar je fantastisch vis kunt eten. Boven op de rotsen bevinden zich oude Moorse vestingen, Romeinse resten en andere stille getuigen van een roerig verleden. Vanaf een van de vele terrasjes aan de haven van Jávea valt je blik onvermijdelijk op de vele ‘torentjes’ boven op de kaap van San Antonio. Het zijn oude windmolens, die een voor een worden gerestaureerd. Ze dateren uit de 18e eeuw, toen hier nog volop graan werd verbouwd. Vanaf hier heb je prachtig uitzicht op de eindeloos lijkende Middellandse Zee, de verder gelegen kapen, het schilderachtige oude stadje en het wat verderop liggende meer mondaine strand van Arenal met een parador gebouwd op de resten van een Romeinse nederzetting. Bij helder weer kun je vanaf het terras zelfs de bergtoppen van Ibiza boven de horizon zien uitsteken. De beroemde rots van Calpe, el peñón de Ifach, symbool van de Costa Blanca en al sinds mensenheugenis bewoond, wordt dagelijks door tientallen toeristen, overwinteraars en inwoners ‘beklommen’. Voorbij de vissershaven is langs de flank van de Ifach een brede wandellaan aangelegd, geflankeerd door plantsoentjes, een kilometer lang. Op het eindpunt is een landingsplaats voor helikopters, want meer dan eens moeten overmoedige klimmers van die loodrechte wanden worden geplukt door de reddingsploegen. Je loopt hier begeleid door de branding van de zee en het gelach van de meeuwen. Vooral in de vroege vooravond kun je hier heerlijk kuieren om daarna je smaakpapillen te prikkelen in een van de visrestaurants bij de haven.’

Willem Pieffers en Richard Steenbeek runnen samen de B&B met glamping Refugio Marnes in het achterland van de Costa Blanca. 

Knusse strandjes

‘Een groot deel van de Costa Blanca wordt geteisterd door hoogbouw. De kust wordt aan het zicht onttrokken door kilometerslange rijen villa’s. Maar gelukkig zijn er verborgen tussen al die villa’s soms nog rustige baaitjes zonder hoogbouw, zelfs in de buurt van drukke toeristencentra. Een van onze favoriete plekken is El Portet (‘het haventje’ in het Valenciaans). Dit is het beste van de twee belangrijkste stranden van Moraira (het andere is L’Ampolla). Het langzaam aflopende, prachtige zandstrand van El Portet is met warm, schoon en helder water heerlijk om te zwemmen en ideaal voor kinderen. Direct aan het strand is een handvol terrassen waar je prima vis kunt eten met een lekkere Alicantewijn erbij. Terwijl de kinderen op het strand spelen kunnen ouders hier van de zon genieten. Een andere tip is Cala Granadella, een strandje omringd door twee rotsen, met een oude Moorse ruïne op de top. Behalve het strand zijn er slechts twee eenvoudige restaurantjes, waar je echt de taart van het huis moet proeven, gemaakt volgens grootmoeders recept Ga je vanaf Moraira het binnenland in dan kom je in Vall de Pop langs de Río de Jalón. Het is een gebied vol contrasten: imposante bergketens, diepe kloven en akkers waar al eeuwenlang wijn wordt verbouwd. In de zeven dorpjes van het dal lijkt de tijd te hebben stilgestaan. Hoewel ze vlak achter de kust liggen, zijn ze nog niet overspoeld door het massatoerisme. Vanuit ieder dorp kun je wandelingen of fietstochten maken. Op een halfuur rijden van onze B&B ligt Llíber. Dit zou door de Romeinen zijn gesticht en ook de Moren hebben er gewoond. Maar nadat de streek in 1245 door de christenen was veroverd, volgde leegloop. Llíber ligt aan de Ruta dels Riuraus, een route langs gebouwen waar vroeger moscateldruiven werden gedroogd om als rozijnen te worden verkocht. De Pop-vallei is ook geliefd onder vogelaars. In de bergachtige gebieden (Murla, Benigembla en Castell de Castells) kun je onder andere de koperwiek, blauwe rotslijster, alpenkraai, rotszwaluw en gierzwaluw spotten en als je geluk hebt zie je ook een steenarend, havikarend, slechtvalk of zelfs een oehoe.’

Meer leuke tips? Lees dan de zomereditie 2021 van ESPANJE! die tot begin oktober te koop is in de winkel en die je hier kunt bestellen. Met maar liefst 20 pagina’s  tips voor een vakantie aan de Costa Blanca, met o.a. Denia, Javea/Xabia,  Moraira, Benissa, Altea, Calpe en Alfas del Pi en omgeving. Ook kun je een verblijf van vijf nachten winnen in Refugio Marnes.  

Alicante is een zeer aangename stad waar cultuur en lekker eten prima is te combineren met het altijd zonnige strand. Met deze tips uit ESPANJE! Magazine wordt je verblijf nog leuker.  Onze tip: combineer je trip met een bezoek aan de Costa Blanca of aan Cartagena en Murcia.

De kleine oude stad ligt direct aan het strand en wordt gedomineerd door het Castillo de Santa Bárbara dat in de 10e eeuw door de moslims strategisch gebouwd werd op de 166 meter hoge heuvel Benacantil. Er zijn in de 16e en 17e eeuw nog twee muren om het kasteel gebouwd. Vanaf de boulevard ga je door een tunnel van een paar honderd meter lang die compleet belegd is met metalen platen die aan weerszijden verfraaid is met een telkens van kleur veranderend lichtlijnenspel. Aan het eind van deze futuristisch aandoende tunnel ga je per lift naar boven en sta je opeens midden in de middeleeuwen, een fraai contrast. Het kasteel is niet bijzonder spectaculair, maar een bezoek is de moeite waard vanwege het fraaie uitzicht over de stad. Ook is er een aardige tentoonstelling van beeldhouwwerken in de Fundaciòn Eduardo Capa, gemaakt door Spaanse kunstenaars uit de 19e en 20e eeuw. Bij de Torre Santa Catalina zie je in sommige stenen kleine driehoekjes. Dit waren een soort watermerken waarmee de arbeiders hun geplaatste stenen markeerden, wat destijds de basis vormde van hun betaling.

Zie hier onze top 10 beste hotels in Alicante!

Ali en Cantara

Het van oorsprong Moorse kasteel is volgens overleveringen ook van belang geweest voor de naam van de stad. Cantara, de dochter van een Moorse heerser was een schone dame en haar vader moest dan ook zorgvuldig handelen toen zij de huwbare leeftijd bereikte. Twee prinsen, Almanhor en Ali, dongen naar haar hand. De koning twijfelde en gaf de prinsen elk een opdracht. Wie het eerst zijn taak volbracht had, mocht met zijn dochter trouwen. Almanhor ging de zee op om specerijen uit het Verre Oosten te halen. Ali trok het Spaanse binnenland in om waterbassins aan te leggen om de stad van drinkwater te kunnen voorzien. Ali bakte er niets van, maar schreef wel prachtige poëtische liefdesbrieven aan Cantara die dan ook prompt voor hem viel. Maar toen Almanzor jaren later terugkeerde met zijn schip vol met kruiderijen, besloot de koning dus dat hij met Cantara mocht trouwen. Cantara was ontroostbaar en stortte zich van de rotsen. Toen Ali dat hoorde sprong hij ook naar beneden om zo alsnog bij zijn Cantara te kunnen zijn. De inwoners van de stad waren diep geroerd door deze tragische gebeurtenis en besloten hun stad te noemen naar de twee geliefden, Alicante.

Het gezicht van de Moor

Staand op de boulevard kun je in de rotswand nog steeds het profiel van het treurende gezicht van de Moorse heerser, La Cara del Moro, aanschouwen. Dit prachtverhaal is tekenend voor de diep gewortelde tradities die de Spanjaarden ook vandaag nog in ere houden. Als je het kasteel aan de zijde van de oude stad te voet verlaat komt je in Santa Cruz, een aardig klein volkswijkje met sympathieke piepkleine barretjes in nauwe steegjes. De buurt dankt zijn bekendheid vooral aan de processies die hier gedurende de Semana Santa worden gehouden. De Calle San Rafael loopt steil omhoog en wordt tijdens de processie door de deelnemers in hoog tempo genomen omdat het anders voor de dragers niet vol te houden is.

Sigarenmeisjes van Alicante

Dankzij de opera Carmen van Bizet werden de werkneemsters van de sigarettenfabriek in Sevilla wereldberoemd, maar ook Alicante had een fabriek waar tot 2010 tabak werd verwerkt. In de Fábrica de Tabacos werkten destijds maar liefst zesduizend vrouwen onder veelal erbarmelijke omstandigheden. Met veel voortvarendheid besloot het gemeentebestuur van Alicante de ruimte na de fabriekssluiting een culturele bestemming te geven en halverwege 2012 werd aldus Las Cigarreras geopend. Het culturele centrum telt een bioscoop, expositieruimte en een fraaie intieme concertzaal waar pop, jazz en wereldmuziek te horen is. Activiteiten worden meestal kort van tevoren georganiseerd. Op www.cigarreras.es kun je zien wat er te doen is.

Oud en nieuw

Op tien minuten lopen van Las Cigarreras vind je het Museo Archeológico, gevestigd in het voormalige Hospital San Juan de Dios. Het is een fraai ingericht museum waarbij helaas de uitleg in de verschillende zalen alleen in het Spaans is. Neem daarom een audioguide als je kaartjes koopt. Kost samen niet meer dan vier euro. De vijf zalen zijn elk gewijd aan een tijdvak. Je begint in de prehistorie en loopt via de Iberische en Romeinse beschaving, naar de Middeleeuwen om te eindigen in de hedendaagse geschiedenis. Van dit museum loop je via de boulevard in een kwartiertje naar de oude stad waar ook nog verschil-lende musea zijn. In het strakke interieur van het Museo de Arte Contemperáneo de Alicante, kortweg MACA, aan een sfeervol oud pleintje, tref je een collectie aan die is samengesteld door de beeldhouwer Sempere (1923-1985). De verzameling telt veel Spaans werk van onder meer Tàpies, Miró, Picasso, maar ook klassieke modernisten als Kandinsky, Vaserely, Bacon en Braque.

Lekker eten

Hoe vaak je ook in Spanje komt, het blijft nog altijd een klein feestje als je weer mag gaan eten. Hoewel Alicante niet zoveel gastronomische hoogstandjes kent als San Sebastián of Barcelona, zijn er wel degelijk enkele plekjes die zeer de moeite waard zijn. Wat je wel kunt missen zijn de vele terrasrestaurantjes in de Calle Mayor waar het vaak stampvol is en de gerechten via de magnetron op je bord belanden. Foodies moeten wel absoluut even langs de Gourmet Experience, een hoogst aantrekkelijke hoek vol delicatessen in de vestiging van El Corte Inglés bij de kruising van Avenida Maisonnave met het Plaza Calvo Sotelo. Ook La Ereta is een van de betere plekken om te eten in Alicante. Hoewel het nog geen Michelinster heeft, is het restaurant al vergeleken met Noma in Kopenhagen dat al jaren geldt als ’s werelds beste restaurant. La Ereta is prachtig gelegen halverwege de heuvel waarop het kasteel gesitueerd is en biedt een fenomenaal uitzicht. In de geraffineerde keuken wordt creatief gekookt met veel vis en luxe tapas. Niet goedkoop, wel bijzonder.

TIP: Ook in de omgeving van Alicante zijn een paar toprestaurants. Onze favoriet is  La Finca van Susi Díaz in Elche. Ze runt al meer dan 35 jaar haar restaurant La Finca in Elche (Alicante) en behaalde haar Michelinster in 2006. Deze mediakok neemt ook actief deel aan verschillende radio- en televisieprogramma’s. Zo presenteert de beroemde talentenjacht Top Chef. Susi is net als veel andere topkoks autodidact die de kunst van het koken en hard werken afkeek van haar twee oma’s. Het restaurant is makkelijk en snel bereikbaar vanaf luchthaven Alicante. Díaz is een van de vele vrouwelijke Spaanse topkoks met een Michelinster.

Dit artikel is eerder verschenen in ESPANJE! (España & más nummer 2, jaargang 2013) en de informatie kan achterhaald zijn. Auteur: Jos Schuring.