Mijn dorp Pego met zo’n kleine 11.000 inwoners heeft de beschikking over een klein ziekenhuis. Bemand door huisartsen, verpleegkundigen en een eerste hulp. In al die jaren dat ik er woon heb ik regelmatig gebruik gemaakt van de eerste hulp. Bijvoorbeeld voor insectenbeten, met een stekel van de bougainville in mijn oog of na een valpartij van de rotsen. Kortom: verwondingen die je in Nederland niet zo gauw oploopt.

De medische zorg is uitstekend. Littekens zijn nog nauwelijks te zien, alsof er niks is gebeurd. Het begrip tijd is een ander verhaal. Het lijkt wel of tijd hier minder kostbaar is dan in Nederland. Een bezoekje aan een huisarts kost al snel een halve dag. Een gemaakte afspraak kan zomaar anderhalf uur later plaats vinden. Patiënten en medici nemen graag de tijd en voordringen lijkt hier wel een lokale sport.

Vorige week heeft de huisarts mij een bloedonderzoek voorgeschreven. Ik moest daarvoor een afspraak maken bij de balie. Ondanks dat er maar één wachtende voor me was, heeft het 40 minuten gekost om deze daadwerkelijk te maken en ik kon pas een week later terecht. Vanmorgen was het zover. Om acht uur moet ik mij melden. Ik ben, zoals het een Hollander betaamd, ruim op tijd.

Vrolijk weerzien

Voor het ziekenhuis staan al tientallen mensen te wachten. Om klokslag acht uur gaan de deuren open en het kleine ziekenhuis stroomt vol met patiënten. Een paar minuten later is de wachtruimte gevuld met wel tachtig mensen. De slechte akoestiek en de luide stemmen zorgen voor een kakafonie. Iedereen neemt plaats op de stoelen, die net zoals in het theater in rijen zijn geplaatst met uitzicht op een toneel. Hoofdrolspelers zijn de verpleegkundigen. Twee kamers staan open en beide zijn gevuld met vier tafels, vol met attributen om bloed te prikken. Daarachter een verpleegkundige. Wanneer iedereen plaats heeft genomen, verschijnt de hoofdverpleegkundige en noemt onverstoorbaar één voor één de tachtig namen op van de aanwezigen. Als blijkt dat iedereen er is, kan het beginnen. De aanwezigen hervatten hun conversatie opnieuw en het is een vrolijk weerzien van dorpsgenoten. Het is een bont gezelschap. Van piepjong tot stokoud. Van krakkemikkig tot zeer gespierd. Af en toe gaat er een mobiel af, die flamencoklanken produceert. Baby’s worden gekust, handen worden geschud en oude dames vertellen elkaar de laatste roddels.

Geduld

Eén voor één worden de aanwezigen opgeroepen. Ook als je alleen iets komt afgeven moet je geduldig wachten totdat je naam wordt geroepen. Drie kwartier later ben ik dan eindelijk aan de beurt. Vakkundig wordt er een naald in mijn ader gestoken en een minuut later sta ik weer buiten. Volgende week mag ik weer terugkomen voor de uitslag. Ik heb alvast een paar uur vrij genomen.

Natasja Romeijnsen (53 jaar) woont met haar man, hond en twee katten een groot deel van het jaar in Pego (Alicante). Ze verhuurt vakantiewoningen en organiseert wandelvakanties.

In de provincie Alicante zijn meer dan 130 grotten en kloven die door de overheid grotendeels verborgen worden gehouden, uit angst dat deze schatten worden vernield. Slechts 28 grotten zijn opgenomen in de Catalogus de Cuevas de la Comunidad Valenciana en hiervan zijn er maar een paar toegankelijk voor publiek.

Als je even wilt ontsnappen aan de warmte, kan een bezoekje aan een grot uitkomst bieden. De grotten hebben een constante temperatuur van 18 graden. En los van de koelte, pik je meteen een stukje historie mee en leer je over dit bijzondere natuurverschijnsel. In de omgeving van Pego, mijn woonplaats, zijn twee grotten opengesteld voor bezoekers: Cova del Rull en Cova del Calaveras.

La cova del Rull

La cova del Rull ligt in de gemeente Vall d’Ebo – op zich al de moeite waard om te bezoeken. Deze grot werd in 1919 bij toeval ontdekt door José Vicente Mengual (‘Oom Rull’) toen hij samen met zijn hond aan het jagen was. Hij zag het opgejaagde konijn in een gat verdwijnen en wilde het dier het gat uitjagen. Hij liet zijn fret in het gat zakken, maar beide dieren kwamen er niet uit. De volgende dag ging hij terug om het gat uit te graven en vond zo deze prachtige grot, die sindsdien zijn naam draagt. In de jaren zestig werd het opengesteld voor publiek. Tegenwoordig is de grot eigendom van de gemeente.

Deze kalksteengrot is cirkelvormig waardoor het vanuit diverse hoeken is te bewonderen. Het is 220 meter lang en heeft niveauverschillen tot wel 19 meter. De mineralen zijn verschillend in oorsprong en in vormen. Een prachtig ondergronds landschap. Een rondleiding duurt 45 minuten en is geschikt voor iedereen. Er op eigen houtje doorheen wandelen mag ook. Tijdens de autoreis richting de grot word je getrakteerd op prachtige vergezichten.

Website
Adres: CV-712, Km.12, 03789 La Vall d’Ebo, Alicante

Cova del Calaveres

Cova del Calaveres (de grot van de schedels) ligt in de gemeente Benidoleig. In de 17e eeuw werden er resten gevonden van twaalf personen – sindsdien draagt de grot deze toch enigszins lugubere naam. Deze kalksteengrot heeft een lengte van 440 meter en is te bewonderen via aangelegde gangen met trappen. Tijdens verschillende expedities zijn er archeologische vondsten gedaan zoals fossielen, muurtekeningen, vuurstenen en werktuigen. Een bijzonder stukje historie is hier het hele jaar te bewonderen.

Website
Adres: Carretera Benidoleig – Pedreguer, s/n, 03759 Benidoleig, Alicante

Natasja Romeijnsen (53 jaar) woont met haar man, hond en twee katten een groot deel van het jaar in Pego (Alicante). Ze verhuurt vakantiewoningen en organiseert wandelvakanties.

Ons huis kijkt uit over ons dorp Pego, dat wordt omringd door hectares vol met sinaasappelboomgaarden. Ik vind het één van de mooiste plekjes op aarde. In het voorjaar staan de bomen vol met bloesem van de sinaasappels, de lekkerste parfum die ik ooit rook en niet in een flesje te vangen is.

De bloesem (azahar) van de sinaasappelboom is een symbool van geluk. Spaanse vrouwen verwerken deze bloesem dan ook graag in hun bruidsboeket of in hun kapsel. De oogst vindt plaatst van november tot juni en dat veroorzaakt nog wel eens file – als de weg wordt geblokkeerd door vrachtwagens bij het inladen van de oogst. We nemen dat graag voor lief: de geuren van de bloesem, het uitzicht op deze boomgaarden en de sappige beloning maakt alles goed. Wanneer jij een sinaasappel uitperst, zou het zomaar kunnen dat ik hem rijp heb zien worden.

Kust van de sinaasappelbloesem

Spanje is een belangrijk exportland van sinaasappels en de lekkerste komen uit onze omgeving, de kuststrook Costa del Alzahar (de kust van de sinaasappelbloesem). Deze omgeving heeft de juiste temperatuur. De beste smaak krijgt een sinaasappel als hij is groot geworden bij een temperatuur van gemiddeld 23 graden. Niet de zon of een verfbad, maar de temperatuur in de nacht bepaalt de kleur van de sinaasappel. Sinaasappels zijn gezond, bevatten veel vitamine C, en als het goed is smaakt hij zoet en is hij sappig. Zin in een verse jus, vraag in Spanje dan om een zumo de naranja natural. En de regionale cocktail Agua de Valencia, een mix van sinaasappelsap, cava, wodka, gin en suiker, is ook het proberen waard. Er zijn zelfs koks die hun paella boven een open vuur met hout van sinaasappelbomen bereiden, voor een extra smaak en een speciaal aroma.

Zelf plukken

Wil je meer weten over de teelt? Er zijn sinaasappeltelers die rondleidingen aanbieden, zodat je meer komt te weten komt over de productie en zelf sinaasappelen uit de boom te plukken. Verser kan niet!

Natasja Romeijnsen (53 jaar) woont met haar man, hond en twee katten een groot deel van het jaar in Pego (Alicante). Ze verhuurt vakantiewoningen en organiseert wandelvakanties.

Wie bij Spanje aan hitte en droogte denkt, heeft het in de meeste gevallen goed. De zomers kunnen zinderend heet zijn, waarbij je snakt naar een verfrissende bui. Ik ken een plekje met een ander klimaat. Tussen Pego en Oliva ligt een kleine oase, een stuk moerasland met een oppervlakte van 1.290 hectare. Dit gebied, Marjal genaamd, is misschien wel de belangrijkste natte zone van de Spaanse Middellandse zeekust en werd in 1994 tot natuurreservaat verklaard.

Het ligt in een dal en is omringd door drie bergen (Mustalla, Migdia en Segària) die een hoefijzer vormen met een opening naar de zee. Het gebied wordt gevoed door twee rivieren: de Bullent-Vedat en de Racons-Molinell, die het leefgebied zijn van vele soorten vissen, watervogels, reptielen en zoogdieren. Er werden beschermde soorten gespot, zoals de vis Valencia hispanica (lokaal bekend als “samaruc”) en de paarse gallinule, een zeldzame steltloper die van de rietvelden houdt. In juli en augustus vinden er boottochten plaats, waardoor je een prachtig uitzicht hebt op het moeraslandschap en interessante vogels kunt zien. Het natuurreservaat is vanaf verschillende kanten te betreden, voor iedereen toegankelijk en kent geen openingstijden. Absoluut een bezoekje waard!

Arroz Bomba

Dit microklimaat is ideaal om “Arroz Bomba” te verbouwen, een rijstsoort met een ronde korrel, die niet plakt en ideaal is voor de bereiding van paella. Deze rijst komt oorspronkelijk uit India en is door de Arabieren naar Spanje gebracht. Tussen 1920 en 1930 kende Pego een gouden tijdperk wat betreft de rijstproductie. Na een daling in de jaren ’60 en ’70, is er de laatste jaren weer veel energie gestoken om de kwaliteit van de rijst naar een hoger niveau te tillen op een ecologische verantwoorde manier. De rijst wordt direct verkocht aan particuliere kopers om de prijs zo laag mogelijk te houden. Wil je meer weten over de verbouw van rijst? Er worden rondleidingen gegeven (ca. 1 uur), waarbij je een zak Bombarijst uit Pego cadeau krijgt.

Meer informatie over het natuurreservaat en activiteiten: www.parquesnaturales.gva.es
Meer informatie over de rijsttoer: info@pegonatura.es.

Natasja Romeijnsen (53 jaar) woont met haar man, hond en twee katten een groot deel van het jaar in Pego (Alicante). Ze verhuurt vakantiewoningen en organiseert wandelvakanties.

Ons dorp Pego aan de Costa Blanca is echt een heerlijke plek om te wonen. Schone stranden om de hoek, heerlijke restaurants in het dorp zelf en de omgeving is fantastisch. Je kunt er eindeloos wandelen. Een van mijn favoriete tochten is de wandelroute langs de acht dorpen in de Vall de Gallinera.

In de mediterrane architectuur van de dorpen is de invloed van de vroegere Arabische inwoners nog duidelijk zichtbaar. De route begint bij een bron, de Font de la Mata de Benirrama, en eindigt bij een bron, de Font de la Mata de Benissili. Je kunt de wandelroute natuurlijk ook in de omgekeerde richting volgen. De tocht is 14 kilometer lang, voor de geoefende wandelaar een klein ommetje. Als je niet zo getraind bent, kun je de route in etappes doen door van het ene dorp naar het andere dorp te lopen en weer terug te keren. Verschillende gedeeltes kunnen ook per fiets worden afgelegd.

Duidelijke info

De tocht gaat langs harde en onverharde wegen, prachtige natuur, oude ruïnes, mooie bronnen en natuurlijk de acht dorpen. In de plaatselijke toeristenbureaus kun je folders krijgen met de beschrijving van de route, maar echt nodig is dat niet want de wandeling is makkelijk en wordt duidelijk aangegeven. In elk dorp staat een groot bord met informatie over de historie en bezienswaardigheden.

Elke dag anders

Aangekomen in een dorp is het wel heel verleidelijk om even bij te komen van alle indrukken en te genieten van de lokale specialiteiten in de verschillende bars en restaurants. Ben je verliefd geworden op één van de dorpen dan kun je de nacht doorbrengen in één van de lokale hostels, een casa rural. Als ik dat zo opschrijf, krijg ik meteen weer zin om mijn wandelschoenen aan te trekken en op pad te gaan. De route verveelt nooit. Elke dag lijkt de natuur door het licht er weer anders uit te zien.

Natasja Romeijnsen (53 jaar) woont met haar man, hond en twee katten een groot deel van het jaar in Pego (Alicante). Ze verhuurt vakantiewoningen en organiseert wandelvakanties.

De autonome regio Valencia is de uitgelezen bestemming om een zonvakantie met cultuur te combineren. Vooral de lange stranden aan de Middellandse Zee en vele zonuren maken van Valencia een populair vakantieoord. Ook op cultureel vlak heeft de sinaasappelstreek veel te bieden. Laat je trouwens niet verleiden om een hap te nemen uit die heerlijk geurende sinaasappels: het is een oneetbaar soort. Wie een meer actieve vakantie voor ogen heeft, komt in de regio ook aan zijn trekken. Er zijn veel natuurparken waar je kunt wandelen en fietsen, en onder meer de haven van Valencia leent zich uitstekend voor activiteiten op het water. De regio Valencia grenst aan Catalonië, Aragón, Castilië – La Mancha en Murcia, en bestaat uit drie provincies: Valencia, Alicante en Castellón. In de streek wordt naast het Castiliaans, dat de hoofdtaal is, Valenciaans gesproken. Dit is een variëteit of hoofddialect van het Catalaans. Verschillende politici in Valencia hebben geprobeerd om van het Valenciaans een officiële taal te maken, maar zonder succes.

Lees ook: 10 tips voor trips rond Valencia

Wat heeft Valencia te bieden?

Valencia is op de eerste plaats geschikt om heerlijk van de zon te genieten en te luieren op één van de vele stranden die de regio rijk is. Leg je handdoekje bijvoorbeeld neer op het strand van Dénia of Jávea, gelegen tussen Valencia en Alicante aan de Costa Blanca. Deze gezellige kustplaatsen hebben vele barretjes en restaurants waar het goed toeven is. Vanaf Dénia, en ook Valencia, vertrekt er dagelijks een ferry naar de Balearen. Wie loom geworden is van het zonnen, de benen wil strekken en wat van de omgeving wil zien, kan één van de vele natuurparken in de regio bezoeken. Parque Natural de la Albufera in de buurt van El Palmar is een aanrader. Het park is voornamelijk bekend om de paellarijst die hier wordt verbouwd. Ook is er in Albufera het grootste zoetwatermeer van Spanje te vinden en is het park een fijne plek voor trekvogels. In de wintermaanden verblijven er duizenden flamingo’s. ‘De stad van de palmbomen’, oftewel Elche, mag zeker niet worden overgeslagen tijdens een bezoek aan de streek. De enorme palmentuin, die op de Werelderfgoedlijst staat, werd aangelegd toen de islamitische stad Elche door de Moren in de tiende eeuw na Christus werd gesticht. De dadelpalmen zijn voorzien van een uitgebreid irrigatiesysteem dat nog steeds in werking is. Ook de grotten van San José zijn bijzonder. Hier vind je de langst bevaarbare, ondergrondse rivier van Europa. Peñíscola leent zich perfect voor de actieve vakantieganger die ook wat cultuur wil meepakken. Naast het strand loopt een kilometerslang fietspad en ook in de rest van de omgeving kun je fietsen en wandelen. Zo kunnen mountainbikers hun hart ophalen aan het natuurgebied Sierra de Irta. Vanaf de heuvels heb je een prachtig uitzicht over de stad met haar authentieke gebouwen en veertiende-eeuwse burcht. Voor heerlijke gamba’s moet je in Vinaròs zijn. Volgens de legende stierf de hertog van het Franse Vendôme in 1712 nadat hij tijdens een feestmaal in Vinaròs niet van de gamba’s kon afblijven.

Lees ook: 11 x Valencia voor foodies

Valencia (stad)

De gelijknamige hoofdstad van de regio heeft alles in één; Valencia is een diverse stad. Op de plek waar vroeger, voor de overstromingen van 1957, de rivier Turia stroomde, vind je nu een park, midden in de stad. De Jardín del Turia, de oude rivier werd drooggelegd en omgeleid, leid je naar het befaamde Ciudad de las Artes y Ciencias (Stad van Kunsten en Wetenschappen). Dit culturele centrum werd ontworpen door Santiago Calatrava en bestaat uit een stuk of vijf schitterende, innovatieve bouwwerken van ijl glas, licht beton en wit keramiek met veel helderblauw water eromheen. In de gebouwen zijn onder meer de Valenciaanse opera, een wetenschapsmuseum en de Oceanogràfic, het grootste aquarium van Europa, gevestigd. In de wijk Eixample zijn veel art-nouveaugebouwen te bewonderen. Van de muur die het historisch centrum van Valencia tot de negentiende eeuw beschermde, is niet veel meer over. Alleen de stadspoorten Torres de Quart en Torres de Serranos staan nog overeind. De Torres de Quart had een defensieve functie: in de poort zie je nog de gaten zitten van de kanonskogels van de Franse troepen toen Napoleon de stad binnenviel. De Torres de Serranos bleef bewaard omdat deze dienstdeed als gevangenis. Ook Valencia heeft een uitgestrekt strand waar je na een dag slenteren door de stad fijn kunt uitrusten.

Lees ook: 10 beste tips voor in Valencia

Meer lezen?

De volgende artikelen verschenen eerder in het magazine ESPANJE! en kun je nu op de website lezen:

Onze top 10 hotels in Valencia

Costa Blanca, 6X de leukste tips van locals

Meer lezen?

Alle regio's van Spanje

Hier vind je informatie over de verschillende Spaanse regio's, allemaal op één overzichtelijke pagina. Van Asturië tot aan Valencia en van Melilla tot aan Aragón: ESPANJE! geeft je alle kennis over de prachtige autonome gemeenschappen in Spanje.