Zoek je lekkere Spaanse muziek en wil je op de hoogte blijven van wat er speelt in de Spaanse muziekscene? Luister dan naar deze heerlijke Spaanstalige spotify playlist 2022 van flamencozangeres Luna Zegers.
Luna luistert voor iedere editie van ESPANJE! naar tientallen nieuwe albums die verschijnen in Spanje en Latijns-Amerika en tipt dan steeds 5 tot 10 nieuwe releases. Of het nu gaat om onversneden flamenco, Galicische folk, gevoelige ballads, Baskische popsongs, mestizo klanken, sensuele tango’s of swingende salsa. Luna is een muzikale alleseter en schrijft met grote passie over wat ze hoort. Hieronder zie je een aantal van haar recensies uit 2022.
Luna bij je thuis of op school
Wil je meer tips van Luna krijgen? Dat kan. Ze kan zelfs bij je thuis langskomen voor muziekadvies op maat of – als je docent bent – op school om een taal-, dans- of zangworkshop te geven. Maar wie is Luna eigenlijk? Luna studeerde flamenco-zang aan de Escuela Superior de Música de Cataluña (ESMUC) in Barcelona. In 2017 bracht ze haar eerste cd Entre Dos Mundos (Tussen Twee Werelden) uit. In hetzelfde jaar presenteerde ze haar eerste boek SOLO. Hierin vertelt ze hoe ze als jongvolwassene na de dood van haar zus en ouders na vele omzwervingen met de flamenco in aanraking kwam. In het TV-programma de Reünie zie je hoe ze uiteindelijk in Barcelona belandde.
Workshop of persoonlijke playlist
Op dit moment werkt ze aan haar nieuwe album. Het wordt een mix van alle stijlen die haar inspireren: sowieso jazz en flamenco maar ook elektronische beats. De eerste songs zijn al klaar en opnieuw gaat het over leven tussen twee werelden, Amsterdam en Barcelona, bijvoorbeeld in het nummer From A to B and back. Na twee jaar corona zonder concerten is zo’n nieuw album een flinke uitdaging, zeker omdat ze behalve een studio ook muzikanten moet betalen. Maar je kunt haar steunen. In ruil daarvoor komt Luna een huiskamerconcert geven, kun je een privé zangworkshop krijgen of zoals we hierboven al zeiden, een muziekadvies op maat krijgen inclusief een persoonlijke playlist. Maar Luna geeft ook graag les aan groepen. In deze link van de crowdfundingactie zie je alle mogelijkheden. De crowdfundingsactie loopt tot 21 februari 2023. Op haar Instagram en Facebook pagina’s deelt Luna hoe de opnames vorderen. Mocht het album er onverhoopt niet komen, dan krijg je je geld terug. Je kunt al doneren vanaf €10.
Recensies van Luna uit ESPANJE! 2 2022
In elke editie van ESPANJE! vertelt Luna in een column over haar leven in Spanje. Ook bespreekt ze vijf a tien cd’s. Hieronder zie je de recensies uit editie 2 2022. Wil je elk kwartaal een update krijgen? Neem dan hier een abonnement op ESPANJE!
Motomami – Rosalía
Wie zegt iets met Spanje te hebben en Rosalía niet kent, moet zich eens achter de oren krabben. In de afgelopen jaren is de Catalaanse zangeres gekatapulteerd naar Beyoncé-achtige hoogten in de latinwereld, door met haar vorige album El Mal Querer flamenco, pop, r&b en trap met elkaar te verbinden. Een ongekende stap voorwaarts in de flamencozang. Met Motomami gaat ze een aantal stappen verder: reggaeton, bachata, rap, boleros en een Disney-inspired ballad komen langs in een 16 nummers tellende, fantasierijke collage van contrasten. In rap Spanglish komt een veelvoud aan inspiratiebronnen en referenties langs en doet ze uit de doeken hoe ze haar nieuwe leven beleeft. Maar vooral barst dit album uit zijn voegen van de energieke zoektocht naar vrijheid en eigen(gereid)heid. Rosalía overtuigt glansrijk als een van de belangrijkste vernieuwers, niet alleen in de Spaanstalige muziekwereld, maar in de ontwikkeling van popmuziek wereldwijd.
Libres – Las Migas
Met een Latin Grammy-nominatie en een recente Independent Music Award (MIN) voor beste flamencoalbum op zak, is Las Migas al jaren een lichtend voorbeeld van de meest vrouwelijke en vrijmoedige flamenco. Gitariste-componiste Marta Robles is al sinds 2004 het kloppend hart: ze schrijft het leeuwendeel van de teksten en de muziek, en zet de muzikale koers uit. Samen met Carolina ‘La Chispa’ (zang), Alicia Grillo (gitaar) en Roser Loscos (viool) vormt ze dit kameleontische kwartet dat zich via Libres nu opnieuw uitvindt. Explicieter dan ooit staan ze hier vóór vrijheid voor alle vrouwen, aangezien er nog steeds veel vrouwen zijn voor wie dit een strijd is (La Cantaora). Muzikaal gezien is het smullen met uitstapjes naar een veelheid van stijlen, zoals zwarte Amerikaanse muziek met urban invloeden, country (opener El querer de una morena), calypso, bluegrass en tropical klanken (Mi surfero). Krachtig, warmbloedig en feestelijk a tope.
Tercer cielo – Rocío Márquez & Bronquio
Met haar zesde studioalbum blijft Rocío Márquez de grenzen oprekken van wat er onder de noemer ‘flamenco’ kan vallen. Haar jeugd in Huelva, thuisbasis van de fandangos, gaf haar een stevige ondergrond in el cante. Bronquio, producer jerezano met sporen in hardcore en punk, biedt haar wendbare en soms fragiele stem een machinaal tegenwicht dat net zo duister kan klinken als dat het dansbaar is. Ondanks alles wat het duo hier uit de kast haalt, dat oorspronkelijk geen relatie heeft met flamenco – autotune, zwaar distorted zang, stevige elektronische beats, gelaagde texturen – klinkt Tercer Cielo op-en-top flamenco. Of misschien juist dankzij, want het laat horen wat een fenomenale zangeres Márquez is, hoe prachtig contrastrijk Bronquio om haar heen kan schilderen, én hoe all-embracing en hybride een muziekstijl als flamenco blijkt te kunnen zijn mits in kundige handen. Een fenomenaal meesterwerk van twee grenzeloze kunstenaarszielen.
Ikigai – Pipo Romero
Gitarist-componist Pipo Romero bezit een weidse muzikale identiteit. Hij opent zijn vierde album met De las cosas que nunca dije, dat voelt als een Argentijnse tango maar eveneens smaakt naar de comparsas en de paso dobles in de carnavalstraditie van zijn thuisstad Cádiz. Het stuk heeft een onvervalst klassiek einde, dat de toon zet voor een album met stijlvolle composities vol verrassende wendingen, waar onverwachte klankkleuren naast elkaar klinken in volledige harmonie. De palmas in El Viento, de alegrías-achtige structuur van Las Gracias of het bulerías–ritme van Intemporal verraden zijn geboortegrond, maar Romero vervlecht dit gegeven op smaakvolle wijze met andere invloeden, die een voorliefde voor kamermuziek en jazz à la Pat Metheny verraden. En altijd is er die rondborstige, heerlijk vol en warm klinkende gitaar die Romero met verbluffend gemak naar zijn hand zet. Een bloemrijk album van iemand die zijn Ikigai gevonden heeft.
La Cantera – Guitarricadelafuente
Het gonsde al een tijdje rondom deze jonge singer-songwriter uit Benicàssim, nadat hij zich via zijn redes sociales in de kijker had gespeeld met opnames van zijn melancholieke stemgeluid en een veelal uiterst spaarzame begeleiding op akoestische gitaar. Na een reeks losse singles te hebben uitgebracht is dit debuutalbum een meeslepend werk waarop hij met hartverscheurende zang en een relatief langzame tred de luisteraar zijn wereld in zuigt. En die wereld is er een van peinzende observaties en poëtische mijmeringen, verwoord in beeldende taal. Met producer Raül Refree aan zijn zijde, bekend van het vroege werk van zangeressen Sílvia Pérez Cruz en Rosalía, creëert hij op La Cantera een universum waarin weemoed (Ya mi mamá me decía) en geamuseerdheid (Caballito) evenredig aanwezig zijn en elkaar niet bijten, maar juist versterken; een curieuze combinatie waarvan hij nu al overtuigend zijn handelsmerk lijkt te hebben gemaakt.
Los Estanques & Anni B Sweet – Burbuja cómoda y elefante inesperado
Malagueña Anni B Sweet en cantábricos Los Estanques komen elkaar halverwege tegen, stilistische barrières omverwerpend, met als resultaat een soort Spaanse rockopera
Gemma Humet – Rere tot aquest fum
Deze jonge Catalaanse zangeres-pianiste heeft een heldere stem waarmee ze alle kanten op kan, wat ze overtuigend doet op dit album over alle aspecten van de romantische liefde
Jorge Drexler – Tinta y tiempo
De altijd sterke melodieën van Drexler leveren met zijn prettige zangstem, dito begeleiding op gitaar en subtiele elektronica weer een innemende nieuwe plaat op
Paula Grande – DO’s
Catalaans-Spaanse zangeres stelt thema’s als sociale status en uitsluiting aan de kaak via de klankwerelden van pop, jazz en hiphop
La Tarambana – Fuerte y flojo
Andalusische rock latino en ska vol positieve energie en zin in een feestje, of nog liever een festival, waar volop gedanst kan worden op hun goede vibraciones
