Sinds ik in de Barrio de las Letras woon en op het eind van de dag een rondje middenstand doe voor de dagelijkse boodschappen, word ik elke keer weer opnieuw verrast door onze lokale straatkunst. Om de haverklap wordt een verkeersbord omgetoverd tot een soort klein kunstwerkje, vergezeld met het onderschrift ‘Yipi Yipi Yeah’. Een geheim kunstgenootschap…
Altijd speels, in sommige gevallen bijna een filosofisch appèl op de toevallige voorbijganger, zoals wanneer je plots Mozes de zee ziet splijten. Of is het gewoon een stopbord? Of liet Mozes zich niet stoppen? “We proberen er altijd voor te zorgen dat elke ingreep een betekenis heeft in de omgeving waarin je bent. We lopen door verschillende gebieden en denken na over waar het past. We laten bijna nooit dingen aan het toeval over,” aldus Yipi Yipi Yeah.
Een geheimzinnig clubje. Je ziet ze nooit aan het werk. Hun werk is er simpelweg opeens. Ze hebben wel een website, maar wanneer ik contact probeer te leggen om eens de filosofie achter hun werk te vernemen, hoor ik niets. De krant El Mundo is het wel gelukt. Ook hier worden geen personen opgevoerd. Slechts ‘het collectief’.
Want verkeersborden aanranden zal ongetwijfeld strafbaar zijn volgens het boekje van Oom Agent. Wat dat betreft speelt men dan ook echt een kat-en-muis-spelletje met de overheid: wat de ene dag nog een kunstwerkje is, is de volgende weer met harde hand veranderd in een ordinair verkeersbord. Zelf zegt Yipi Yipi Yeah hierover: “Als je een ‘interventie’ uitvoert, hoop je natuurlijk dat deze lang blijft bestaan, maar de realiteit is dat het in veel gevallen de volgende dag alweer voorbij is. Maar van sommige kunstwerken waarvan je denkt dat ze slechts een momentje meegaan, blijken soms jaren in stand te blijven. Je weet het nooit”.
Soms is het jammer dat deze straatkunst verdwijnt. Immers, het doet geen kwaad, en verblijdt mijn dag. Bovendien probeert het collectief ‘de overlast’ te beperken: het bord wordt zo versierd dat het de betekenis behoudt en de verkeersdeelnemers het bord nog kunnen begrijpen. Maar van de andere kant: als de kunst verdwijnt, schept het weer ruimte voor nieuwe mogelijkheden. De creativiteit schuilt ook in het ontwerpproces van de makers en de meerwaarde in de verwondering van de toeschouwer.
Wie jullie ook zijn, ga vooral door, Yipi Yipi Yeah
Dit artikel verscheen hier eerder.
