Geweldige Penélope Cruz in L 'Immensità - ESPANJE! | Reis- en cultuurmagazine over Spanje

Penélope Cruz speelt in L’Immensità de Spaanse Clara die door haar huwelijk in Rome terecht is gekomen. Het zijn de jaren 70. Aan een kant lonkt het moderne leven dat Clara op haar zwartwit-tv ziet, aan de andere kant zit ze vast in een grote en traditionele Italiaanse familie en een huwelijk met een man met losse handjes en een losse rits.

Desondanks is ze een fijne moeder, die een feest van het leven probeert te maken. Maar ze ziet hoe ook haar dochter Adriana lijdt onder de strenge katholieke schoolregels en familieconventies. Maar dat maakt LImmensità nog geen treurige film. Als ze tijdens de vakanties met zijn allen met de enorme familie zijn, halen de neefjes en nichtjes samen volop kattenkwaad uit en daar doet Clara graag aan mee. En Adriana beleeft gelukkige momenten met Sara, een meisje dat rondtrekt met een groep arbeidsmigranten.

Samen met Vincenzo Amato die haar man speelt

Meisje wordt jongen

Op het filmfestival van Venetië vertelde regisseur Emanuele Crialese dat L’Immensità geïnspireerd is op zijn eigen jeugd als meisje. Zo kwam de Italiaan op zijn 57e uit de kast als transpersoon. De twaalfjarige Adriana (een mooie rol van Luana Giuliani) is geboren als meisje maar voelt zich steeds meer een jongen. Dat is niet het enige thema van de film. De familie Borghetti leeft in een typisch modern jaren 70 appartement in Rome vol designmeubelen. Alles lijkt pais en vree, maar schijn bedriegt. Moeder Clara lijdt er onder dat haar man Felice (Vincenzo Amato) aan de lopende band vreemdgaat en ’s avonds zijn lusten ook nog op haar wil botvieren. Clara probeert tevergeefs haar verdriet te verstoppen voor haar drie kinderen. Maar die voelen haarfijn aan wat er aan de hand is.

Tijdens de familievakanties zet Clara de boel graag op stelten

Overlevingsmechanisme

In het Italiaanse tijdschrift Vanity Fair vertelde Cruz dat ze het fijn vindt om in haar films verschillende facetten van het moederschap te belichten. ‘Ik heb zeven films met Pedro Almodóvar gemaakt en in vijf ervan ben ik moeder’, vertelt ze. ‘Er zijn veel vrouwen die vastzitten in een dergelijke rol. Maar Clara is natuurlijk niet gek. Ze heeft alleen geen plan B. Ze ziet geen uitweg. Ze wordt op veel verschillende manieren onderdrukt en kan er niet meer tegen. Er zijn op de hele wereld heel veel vrouwen die vastzitten in hun huizen en tegenover hun kinderen de schijn ophouden. Ze doen net of er niets aan de hand is. Dat doen ze om te overleven.’

Lees voor meer Spaanse filmtips het magazine ESPANJE! Je kunt het HIER bestellen.

Als oma komt oppassen moet Adriana een jurk aan op de foto

Gelijkenissen met Sophia Loren en films van Almodóvar

Cruz speelt Clara met verve. Soms doet ze denken aan Sophia Loren, anderzijds zijn er duidelijke parallellen met het werk van Pedro Almodóvar, niet alleen qua sfeer, maar ook qua thematiek. Clara weet haar verdriet vaak goed te verbergen onder speelse humor en gekkigheid en voelt zich verwant met Andrea, de naam die Adriana voor zichzelf kiest. Ze accepteert Andrea’s keuzes en zo worden moeder en dochter lot- en -bondgenoten die beiden op hun eigen manier vastzitten in een rol waar ze zich niet in thuis voelen. Als Clara wordt overmand door woede of door emotie, gaat haar onberispelijke Italiaans vaak over in het Spaans. Om te ontsnappen uit de benauwende wereld zoekt Andrea Sara graag op. Het meisje ziet hem als jongen en de twee wisselen hun eerste zoen uit. Intussen kan Clara het niet meer aan. Ze wordt opgenomen en de kinderen zitten dan opgescheept met hun agressieve vader en conservatieve oma. Dan breekt pas echt de hel los.