Ibiza heeft meer dan 180 stranden en strandjes. Lucien Lecarme woont en werkt er als gids en fotograaf en wil ze allemaal bezoeken en fotograferen. Het leukst vindt hij stranden die bijna niemand kent maar die toch makkelijk te bereiken zijn. Voor ESPANJE! zette hij de mooiste plekjes op een rij. Ssst, niet doorvertellen!
Toen ik nog maar net voet aan wal had gezet op Ibiza om er een bestaan op te bouwen brandde al het vuur vanbinnen om als een Nederlandse Robinson Crusoe het laatste onontgonnen strandje te ontdekken. Een bijna onmogelijke missie als je bedenkt dat er zo’n 180 grotere en kleine stranden zijn. Met een 12 jaar oude Duitse wandelgids in de hand begon ik mijn ontdekkingsreis. En tot op de dag van vandaag word ik geroerd, verwonderd en gevoed door dit eiland van de eeuwige lente.
Lees ook: De 10 grootste verschillen tussen Ibiza en Mallorca
Cala Mastella
Ook de koning moet reserveren
De rij natuurlijke parasolletjes van bamboe en palmbladeren ritselt in een lauw middagbriesje. Het plaatje doet denken aan Azië. We zijn aan het einde van de wandeltocht van Sant Carles (San Carlos) naar Cala Mastella. Het kleine strand Cala Mastella is nog geen 300 meter breed. Kristalhelder blauw water komt in hypnotiserende Ook de koning golven aanrollen en streelt de kustlijn. Onder een sierlijk gebogen oeroude algarrobo (johannesbroodboom) ontwaar ik opeens een pad aan de linkerzijde van de baai. Ik volg het en al na een paar minuten klauteren zie ik de inham. Dan word ik in een flits vijftig jaar teruggeworpen. Een goed onderhouden witte vissersboot dobbert bij een verweerde houten steiger waarop een wilde kat zich loom uitrekt. Authentieke boothuisjes sluiten de kleine inham aan de andere kant af. Het geheel straalt een serene rust uit en ik vraag me verwonderd af of ik nu al het mooiste plekje van Ibiza heb gevonden. Een robuuste Spanjaard met Dalísnor legt op de steiger knopen in dikke visserstouwen. Als we vragen wanneer het restaurantje achter hem opent knarst hij in een mix van Castiliaans, Catalaans en ibicenco: ‘Kom in de zomer maar terug en proef ons enige menu, de bullit de peix.’ Later kom ik erachter dat het restaurantje naar zijn snor is vernoemd: El Bigotes. En dat hij ooit de koning van Spanje heeft geweigerd, de arme man had niet gereserveerd!
Lees ook: Top 10 Spanje’s spectaculairste stranden
S’Illot des Renclí
Sexy latina’s en Spanjaarden met baarden
Op een bijna zwoele lentedag begin maart lopen we het goed aangegeven pad van Sant Joan (San Juan) naar Cala Xarraca. Een wandeling waarbij in die periode het honingzoete aroma van de amandelbloesem in de vallei wordt afgewisseld met de heldere frisse lucht van pijnbomen op de omringende heuvels. Opeens staan we voor een verrukkelijk intiem plekje: een kleine baai die uit de okergele zandstenen rotsen lijkt gehouwen, S’Illot des Renclí. Ooit gemaakt door vissers om hun boten veilig te stellen voor de winterse stormen. In de hete zomers wordt dit hippiestrandje echter ingenomen door sexy topless latina’s met stoere tattoos en bijna ongezond gebruinde Spanjaarden met Che Guevara-baarden. Een lage rots van zandsteen die uitloopt in de zee zorgt voor een natuurlijk windscherm. Het geheel straalt de heerlijk ruige sensuele vrijheid van Ibiza uit. Massatoerisme of mensen met luchtbedden zul je hier niet tegenkomen.
S’Aigua Blanca
Prettig gestoorde sextiessfeer
Van een goed ingewijde vriendin op Ibiza krijgen we op een zomerse dag de tip de chiringuito op S’Aigua Blanca te bezoeken. De naam van dit strand in het oosten is afgeleid van de witte schuimkoppen op de golven die hier bij onstuimig weer te zien zijn. Hiervan is op de zinderende zomerse julidag dat we het strand bezoeken geen sprake. De geheime tip is om op het verrassend smalle hoofdstrand rechts op zoek te gaan naar een rots die bijna tot in het water loopt. Al struikelend over zij aan zij liggende zwetende zonaanbidders bereiken we de rots; we lopen er door het lauwe zeewater omheen. Het contrast met het hoofdstrand is opvallend. Om de hoek zijn we getuige van een klein Woodstock at the beach. Vermengd met een milde wietlucht komen opzwepende gitaarklanken van Jimi Hendrix ons tegemoet. Vergeleken met het hoofdstrand is dit een oase van ruimte met strandvolleybal spelende hippies, naakt zonnende stelletjes en spelende kinderen met bloemen in het haar. Verantwoordelijk voor deze prettig gestoorde sixtiessfeer is de Argentijnse eigenaar, die moeiteloos Led Zeppelin afwisselt met Café del Mar. De goed gevulde en zeer gezonde broodjes met chimichurrisaus en de totaal zorgeloze relaxedheid van dit unieke strand op Ibiza zorgen ervoor dat we tot ver na zonsondergang blijven hangen.
Cala Comte
Mooiste zonsondergang
Op de website van Skyscanner over de tien mooiste plekken op de Balearen prijkt Cala Comte op nummer een! Eigenlijk zou het hier om drie mooie stranden gaan. Onze interesse is gewekt en met een rieten strandtas, slippers, factor dertig en genoeg cash reizen we af naar de westkust. Een drukke parkeerplaats vol stoere four-wheels en kleine Japanse huurautootjes laten we rechts liggen en we stuiten op een steile houten trap. Deze voert naar het schattige Cala Contita. Inderdaad een ‘Cala met tieten’ want het blijkt een naaktstrand te zijn. De beukende zomerzon wordt ons al snel te veel en we vervolgen onze weg naar het hoofdstrand. Sunset Ashram houdt het midden tussen chiringuito en restaurant en de menu’s worden kunstzinnig geserveerd in een oase van diepe bassen en gouden zonnestralen. Deze überloungetent is gebouwd op het uiterste puntje van de klif en biedt het beste uitzicht op het kleine vierkante zandstrand van Cala Comte. Het is ons hier te druk en ondanks het indrukwekkende uitzicht lopen we verder naar rechts over de harde bloedrode rotsgrond. Na nog twee volle restaurants met kakelende toeristen bereiken we de kleine baaitjes met het helderste blauwe water van Ibiza.
Lage roodoranje zonnestralen zetten een rijtje boothuisjes met verweerde grijswitte kalk in vuur en vlam. We zien in de verte mensen opgewonden toestromen en zich verzamelen op de kliffen. Ze zullen zo meteen getuige zijn van het grootste wonder van Ibiza: de magische zonsondergang. Loom uitgestrekt beweeg ik mijn hoofd mee met scholen kleine visjes en zie ik rode anemonen gekleefd tussen roestbruine rotsen. De zon verdwijnt langzaam als een geweldige roodoranje sinaasappel aan de horizon. Het applaus van de menigte zonaanbidders luidt een nieuwe opzwepende Ibizanacht in en wij zeggen onze dank voor een schitterende dag in het paradijs. Het gerucht gaat dat een superrijke Russische miljardair de hele kuststrook van Cala Comte wil annexeren om er met een groepje uitverkoren superrijken privé van te kunnen genieten. Sunset Ashram is al van hem en hij lijkt serieus de megalomane ambitie te hebben de zonsondergang te kopen op dit beroemde strand van Ibiza. Wees er dus snel bij!
S’Aigua Dolça
Rustige zonnestrand
Veel toeristen komen tijdens hun bezoek aan Ibiza niet noordelijker dan Sant Joan of de hippiemarkt van Las Dalias bij Sant Carles. Vanaf Sant Carles is het echter slechts vijftien minuten naar het uitgestrekte strand van Cala de Sant Vicent. Dit is het breedste strand van Ibiza en er is altijd genoeg ruimte, zelfs in de drukke juli- en augustusmaanden. Onze ontdekkingstocht eindigt echter niet op dit strand. Na een wandeltocht door droge rivierbeddingen en over kleine klifpaadjes staan we voor ons paradijsje van vandaag. Bij de afdaling naar het strandje is enige voorzichtigheid geboden, maar gelukkig hangt er een touw om ons te helpen. We zijn vroeg gekomen om zoveel mogelijk zonuren te pakken. S’Aigua Dolça verwijst naar de rustige stroming aan deze kant van Ibiza, die het strandje ook prima geschikt voor snorkelen maakt. Als we de picknicktas na enkele uren zonnen openen, loopt het water ons in de mond bij het zien van de jamón ibérico, suikermeloen, rijpe avocado’s, manchego viejo, sappige sardien- tjes in olijfolie en het verse pan de payés. De gekoelde Freixenet-cava tintelt genereus in ons glas. Bon profit!
Cala Recuita
Zuidelijker kun je niet
We besluiten op zoek te gaan naar het meest zuidelijk gelegen geheime strandje van Ibiza: Cala Recuita. De wandeling van dertig minuten vanaf het met name door gays bezochte strand Es Cavallet is goed te doen en we genieten van het goede uitzicht op Formentera vanaf de heuveltoppen. Het strandje ligt vol met bruine slierten Posidonia, een zeeplant die het water rondom Ibiza zuivert. Het door Unesco beschermde zeewier rot niet en wordt daarom verwerkt in de daken van de oude finca’s op het eiland. Bij terugkomst bij de strandtent La Escollera moeten we even op adem komen. De loungebedden vooraan op het zandgedeelte hebben we wijselijk de vorige dag gereserveerd, een must in het zomerse Ibiza als je op dit soort plekken ultiem wilt chillen. Voor een goed gevuld hemels schepje boven op deze dag bestellen we een heerlijk trio van met mosterd gevulde en gefrituurde ansjovis, verkoelende gezonde gazpacho en lokale ossencarpaccio. Een tintelend koele rosado maakt het af.
Cala d’en Serra
Ibiza zoals God het bedoeld heeft
Vanaf het moment dat we Cala d’en Serra ontdekten is dit ons favoriete strand- je. Het is de plek aan zee waar we echt thuis kunnen komen. Op Cala d’en Serra passen nog geen dertig blauwe bedjes. Vanaf het gele zand met keien loopt een paadje enkele meters omhoog naar de chiringuito van Nederlander Remi. Samen met zijn Spaanse vriendin zorgt hij met veel liefde voor het hele strandje. Verrassend genoeg is het nooit helemaal vol. Hier is het zelfs in augustus mogelijk rustig te genieten van het kabbelende water en de zon op je huid. De sangria op cavabasis smaakt uitmuntend. Ook de volle clubsandwich, een van de specialiteiten van Remi, is niet te versmaden. De lunch onder de palmbladerenparasol is een ervaring waar we graag het hele eiland voor doorkruisen. Aangekomen bij het brede zandpad wijst het bordje ons de weg. Vanaf het begin van deze korte wandeltocht naar beneden zijn de sereniteit en schoonheid van deze baai zichtbaar en valt alle spanning van ons af. Ibiza zoals God het ooit bedoeld heeft.
Caló des Moltons
Welkom in Utopia
Dit geheime strandje werd ons aangeraden door een kenner. Hij vertelde dat we een klifpad moesten zien te vinden aan de linkerkant van Port de Sant Miquel (Puerto de San Miguel). Als we na tien minuten kuieren het strand plotseling zien liggen worden we overvallen door een soort extatisch vakantiegevoel! Tussen gifgroene pijnbomen doet het glasheldere blauwe water bijna pijn aan de ogen. De chiringuito Utopía doet zijn naam volledig eer aan. Iedereen wordt door eigenares Maria als gelijke behandeld. Ze zal voor elke gast tijd uittrekken, en dat is op Ibiza meestal veel. Na een heerlijke eeuwigheid van wegdommelen in geluk staan de vers gegrilde en met korrels zeezout bestrooide sardinas XL voor onze licht verbrande neuzen. De ultieme plek om geheel te onthaasten, waar de in de hoeken geplaatste loungebedden ons zeker bij gaan helpen. Er zijn er maar een paar dus kom vroeg, neem je favoriete boek en snorkelspullen mee en laat je mobieltje thuis. Welkom in Utopia!
Lees ook: Top 10 Beste hotels op Ibiza
Dit artikel is eerder verschenen in ESPANJE! (España & más nummer 2, jaargang 2015) en de informatie kan achterhaald zijn. Auteur: Lucien Lecarme.
